ريم قصيدة للشاعر خيري حسنى

قصيده بعنوان
(ريم؟”!!)
غزاله
عيونها
قتاله
ليها طبع
تخلى القلب
لو حجر
بسرعه
يلين
وروحى
عاليها
مياله
تشوفها
تعشقها
من طله
محتله
بغنج ودلاله
ليها همس
ولمس نعمه
رقيقه بتدوب
سكر يتحلى
بجماله
تتغندر
بشعرها
الأسمر
بيهفهف
كحيله ومكحله
وطويله
ترتاح لو تجاورها
ريحتها عطر
نفاذ
مافيش بالعطر
أمثاله
(ريم؟!”)
حياءها
مصنوع ليها
مافيش فى
النسوه زييها
تودى القلب
وتجيبه
تشم الورد
فتعيبه
ورده
خاصه فى
بساتنها
بحسنها
ومفاتنها
تلمع فضه
أو دهب
لؤلؤ مرجان
أ لماس
كتيره جدا
معادنها
(ريم؟!!!)
ليها صوت
نغمه فى
عود ولحن
فى غنوه
بياليل وياعين
موال لعاشق
رحال
على نايه
بيدندن
فى أحزانها
شجره فى
صحره بتظلل
أوراقها كثيفه
وأغصانها
(ريم ؟؟!)
متقسمه
فصول ربيع
وشتا وخريف
وصيف
هواها زي
تقول نسمه
تهب هبوب
أعاصير
لو مره تعبها
خيالها
(ريم ؟!!)
تسألها
فتجواب
ترد بنعم
ودي حالها
طبع وإتولدت
بيه بنت
من بنات
حواء
تتمنى لو تغازلها
توصفها
فى قاعده
مثلا
مع أصحابك
تموت
من الغيره
عزالها
لو هاوصف
فيها هاتعب
وأنا أوصف
يوم كامل
ومش
هايقضى
وآه لو قلت
عن حالها
وأحوالها
أميال بينى
وبينها
وإل مجنن
عقلي ومحيرنى
كيف بدى
أوصالها
حوريه لا
لا لا
جنيه ولا
إنسيه
عاديه والله
جدا لكن
إختلافها
فى روحها
ونعومتها
ورقتها
وحلاوتها
وطعامتها
وضحكتها
غير بعض
أفضالها
(ريم؟!!!)
فى الإسم
بتكون
إتخيلتها
إنها
فى الكون
واحده
بقلب حنون
إستحاله ليك
ماإتخون
تحافظ على
العشره
وبتصون
زمان وأنا
ببحث عنها
فين هي
تفتكر إنها
موجوده
وبين حوا
مولوده
(ريم؟!!!!)
خيرى حسنى….